Αναβλήθηκε για δεύτερη φορά η επίσκεψη του Μάικ Πενς στο Ισραήλ

Το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ ανακοίνωσε σήμερα ότι η προγραμματισμένη επίσκεψη του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Μάικ Πενς στη χώρα αναβλήθηκε για δεύτερη φορά.

Οι αμερικανικές αρχές απαγορεύουν τη μεταφορά μεγάλων ηλεκτρονικών συσκευών

Οι αμερικανικές αρχές προγραμματίζουν να απαγορεύσουν τη μεταφορά μεγάλων ηλεκτρονικών συσκευών από επιβάτες σε καμπίνες αεροσκάφους ορισμένων πτήσεων από το εξωτερικό, ως απάντηση σε αδιευκρίνιστο τρομοκρατικό κίνδυνο, σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους που μίλησαν στο πρακτορείο Reuters εχθές.

Διαψεύδει ο Tony Blair ότι θα συνεργαστεί με την κυβέρνηση Trump

Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τόνι Μπλερ ποτέ δεν συναντήθηκε με τον σύμβουλο και γαμπρό του Τραμπ Τζάρεντ Κούσνερ για να προσφέρει τις υπηρεσίες του ως σύμβουλος για τη Μέση Ανατολή της αμερικανικής κυβέρνησης, δήλωσε σήμερα ο εκπρόσωπός του διαψεύδοντας δημοσίευμα βρετανικής εφημερίδας.

Υπό πίεση οι ΗΠΑ για να προλάβουν την κατάρρευση της Ευρώπης

Οι Ηνωμένες Πολιτείες τελούν υπό πίεση για να τεθούν επικεφαλής της εξεύρεσης επειγόντως λύσης στην προσφυγική κρίση, υπό το κράτος της απειλής κατάρρευσης της Μέσης Ανατολής και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως προειδοποιούν οι ειδικοί.

Μονίζ: Οι ΗΠΑ Δεν Εγκαταλείπουν τη Μέση Ανατολή, Παρά τις Προβλέψεις για Ενεργειακή Αυτάρκεια.

Οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τα συμφέροντά τους στη Μέση Ανατολή, ακόμα και αν γίνουν ενεργειακά αυτάρκεις, εξαιτίας των νέων μεθόδων παραγωγής πετρελαίου και αερίου, διαβεβαίωσε ο υπουργός Ενέργειας, Έρνεστ Μονίζ.

Μιλώντας στους Financial Times, ο Μονίζ τόνισε ότι η αυξημένη παραγωγή υδρογονανθράκων στις ΗΠΑ δεν σημαίνει ότι έρχεται μια εποχή απομονωτισμού για τη χώρα, όπως πιστεύουν ορισμένοι. «Δεν πρόκειται να αποτραβηχτούμε πίσω από την κουρτίνα», διαβεβαίωσε.

Όλα αυτά τη στιγμή που ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) αναμένει ότι οι ΗΠΑ θα γίνουν μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου ως το 2015 και θα βρεθούν ένα βήμα πιο κοντά στην απεξάρτηση από τις εισαγωγές ενέργειας.


Ο Μονίζ πάντως, τόνισε ότι «βρισκόμαστε σε μια καλή θέση ενεργειακά σε σχέση με ότι αναμενόταν μια δεκαετία πριν, αλλά δεν θα γίνουμε ανεξάρτητοι από την παγκόσμια ενεργειακή αγορά». Συγκεκριμένα για τη Μέση Ανατολή, ο υπουργός δήλωσε ότι εξακολουθεί να έχει «τεράστια γεωπολιτική σημασία».
energia.gr
18/11/13
--
-
 ΣΧΕΤΙΚΑ:

• Companies line up to drill after survey shows Dakota oil, gas fields far bigger than believed

• Οι σχιστολιθικοί υδρογονάνθρακες δεν θα επιστρέψουν τις χαμηλές τιμές στο πετρέλαιο

• Οχάιο: 167 σεισμοί σε μη σεισμογενή περιοχή «λόγω λυμάτων από fracking».

Η επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού και οι επεμβάσεις

Ποιος παίρνει τώρα σειρά στη Μέση Ανατολή; Οφθαλμοφανώς η Συρία, με φόντο το Ιράν και τον φυσικό του πλούτο. Είναι, όμως, αυτό το τέλος;
Ποια θα ‘ναι η απάντηση, αλήθεια, του οποιουδήποτε απλού ανθρώπου, στο τι είναι εκείνο που χαρακτηρίζει την καθημερινή ζωή του; Τι είναι εκείνο που νιώθει να επικρατεί στο οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και άλλο περιβάλλον μέσα στο οποίο εργάζεται και αγωνίζεται;
Αναμφίβολα πιστεύω πως η απάντησή του θα ‘ναι η αβεβαιότητα και η ανασφάλεια που νιώθει σε όλους τους τομείς. Μια ανασφάλεια την οποία προκαλεί η πρωτοφανής επιθετικότητα, μα και η αποθράσυνση των δυνάμεων του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού. Μια επιθετικότητα που επηρεάζει τον κόσμο όλο, αλλά και τη ζωή του καθενός μας χωριστά.
Που θέτει συνεχώς υπό ερωτηματικό το κατά πόσο θα 'χουμε δουλειά, για τη συντήρηση της οικογένειάς μας την αύριον ημέρα. Για το αν η κρίση αξιών, μα και της οικονομίας, δεν θα 'χει σαν αποτέλεσμα, τα όσα έχουμε πετύχει με ιδρώτα και κόπο, να μην είναι και αύριο εκεί.
Για το αν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών θα μας επιτρέψουν να 'χουμε κι αύριο πατρίδα. Έστω ακόμα και μισή, αφού να την επανενώσουμε δεν έδειξαν να έχουν διάθεση να μας αφήσουν. Που θέτει συνεχώς υπό ερωτηματικό το αν ο πλούτος που η πατρίδα έχει, είτε αυτός είναι φυσικός είτε τον δημιούργησε ο λαός της συλλογικά, θα εξακολουθήσει να 'ναι κτήμα του και δεν θα του τον πάρουν.
Πώς, αλήθεια, μπορεί κάποιος να νιώθει, σαν βλέπει να κατηγορείται το Αφγανιστάν για τρομοκρατία, και τόσα χρόνια μετά την αδικαιολόγητη επέμβαση, ο τρόμος απλά να σκορπιέται ακόμα πιο πολύ από εκείνους που επέμβηκαν; Πώς, όταν κατηγορούσαν το Ιράκ για παράνομους εξοπλισμούς και αποδείχτηκαν να ψεύδονται, τόσα χρόνια μετά την επέμβασή τους καταπατούν ακόμα την ανεξαρτησία του;
Πώς, με παρόμοιους ισχυρισμούς, επέμβηκαν και στη Λιβύη και την Αίγυπτο, εκθρονίζοντας τους πρώην συνεργάτες τους αυταρχικούς ηγέτες, και βάλανε στη θέση τους νέες μαριονέτες για να τους υπηρετούν; Το μόνο δε που έχουν πετύχει, είναι να φέρουν τον εμφύλιο σπαραγμό και την καταστροφή.
Και πώς ακόμα, για 38 τώρα χρόνια, κλείνουν τα μάτια και κάνουν πλάτες στην τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου, αγνοώντας τον αποδεκατισμό των Τουρκοκυπρίων από την ίδια τους τη "μητέρα" και την αντικατάστασή τους με εποίκους, παράλληλα με τον εκτοπισμό τόσων χιλιάδων Ελληνοκυπρίων και καταπάτηση της γης τους;
Κι αυτά γίνονται μόνο στη δική μας περιοχή. Αλλού στον κόσμο; Στην Άπω Ανατολή, την Αφρική, τη Λατινική Αμερική; Σαφώς, όμως, παντού υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής. Καταστρέφεται οπλισμός και πωλείται νέος στους νέους πελάτες (κυβερνήσεις). Καταστρέφεται η οικονομία των χωρών αυτών και στη συνέχεια επενδύονται τα δικά τους κεφάλαια για ανάπτυξη (βλέπε εκμετάλλευση). Το πιο βασικό, όμως, που είναι και ο στόχος ο αρχικός, σφετερίζονται τον φυσικό πλούτο των χωρών αυτών, κερδίζουν, και από την άλλη θέτουν τις οικονομίες των χωρών αυτών υπό συνεχή και ανηλεή έλεγχο, σε βάρος των λαών τους.
Και τώρα; Ποιος παίρνει τώρα σειρά στη Μέση Ανατολή; Οφθαλμοφανώς η Συρία, με φόντο το Ιράν και τον φυσικό του πλούτο. Είναι, όμως, αυτό το τέλος; Σίγουρα όχι. Αυτός είναι λοιπόν ο λόγος, που σαν συνειδητοποιημένοι πολίτες έχουμε καθήκον, όχι απλά να θέλουμε Ειρήνη και Δικαιοσύνη, μα να αγωνιζόμαστε γι΄ αυτά. Σε αυτό θέλουμε να συμβάλει και η επικείμενη τριμερής συνάντηση των κινημάτων Ειρήνης της Κύπρου, Ελλάδας και Τουρκίας.
Η επιδίωξη, ταυτόχρονα, για Δημοκρατία και Πρόοδο να μην ξεχνούμε πως είναι κάτι που πρέπει από μόνοι τους οι Λαοί να το πετύχουν. Οι επεμβάσεις, άλλους εξυπηρετούν και βολεύουν. Αυτό καθόλου δεν αντιφάσκει με την ανάγκη για αλληλεγγύη μεταξύ των λαών. Γιατί, όπως είπε κι ο ποιητής, κανένας δεν είναι νησί, δεν είναι μόνος του στον κόσμο. Ούτε και ξέρεις ποιος είναι ο επόμενος, για τον οποίο θα κτυπήσει η καμπάνα.

ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΣΚΟΡΔΗΣ
Πρόεδρος του Παγκυπρίου Συμβουλίου Ειρήνης
http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/526952
27/9/12